In de docentenkamer van een vmbo ontmoet ik Sevda. Ik denk eerst dat ze een stagiaire is van een lerarenopleiding, maar nee, Sevda doet een opleiding management support MBO niveau 3 en mag haar BPV voor secretariële vaardigheden op deze school vorm geven.
Op mijn vraag, wat ze na deze opleiding wil gaan doen antwoord ze stellig: ´een niveau 4 opleiding, ik denk voor medisch secretaresse en daarna ga ik ook nog door naar het HBO´. Na een pluim voor haar ambitie vraag ik haar of ze is gestart op vmbo kader of theoretische leerweg. Sevda blijkt echter na vmbo basis al een niveau 2 opleiding gedaan te hebben. Ik ontmoet hier dus een stapelaar eerste klas! Los van de vraag of het haar allemaal gaat lukken met haar leeftijd van nu 20 jaar, haar hele houding straalt ambitie uit en dat is wat telt.
Ze vertelt over haar basisschooltijd en dat ze toen geen CITO toets mocht doen omdat ze toch basisberoepsgericht ging doen. Dat verhaal heb ik vaker gehoord en alles in me gaat bruisen van verontwaardiging bij deze vorm van exclusie. Natuurlijk zal de betreffende basisschool er toen een ander verhaal aan gekoppeld hebben, maar ik heb sterk het idee, dat dit soort uitsluiting te maken had met hoe je zelf als basisschool op de ´foto´ wilde komen met een gemiddelde CITO toetsscore. Gelukkig is daar ook verandering in gekomen. Alle leerlingen in groep 8 doen in februari in principe mee aan de afname van de Eindtoets Basisonderwijs. En er zijn anno 2014 twee varianten van de toets, zodat er niveaudifferentiatie kan laats vinden.
Zou Sevda een laatbloeier zijn? Of is ze gestart met een taalachterstand aan haar leerloopbaan in het onderwijs? Werd ze onvoldoende gezien? Had ze wel voldoende begeleiding bij haar leren en loopbaan? Dat is niet af te leiden uit de informatie die ze me geeft. Maar Sevda heeft wilskracht en zet dat in. Het roept overigens wel de vraag op hoeveel kids met talent er onopgemerkt blijven, hoeveel potentieel er ongebruikt blijft tijdens de opleidingsjaren.
Intussen schieten doorstroomprogramma´s tussen MBO en HBO als paddenstoelen uit de grond. De kolom nieuwsberichten van de site van de Nationale Onderwijsgids laat mooie voorbeelden zien. MBO-ers krijgen speciale transitieprogramma´s aangeboden, er zijn studiechecks en extra LOB campagnes. Natuurlijk allemaal om te scoren! De student moet succesvol zijn en daarmee de betrokken onderwijsinstituten. En vooral die laatsten zullen er mee op de ´foto´ komen…. Maar de beweging is goed, los van de motieven die er allemaal achter kunnen staan. Studenten hebben recht op goede begeleiding naar volgende fases in hun loopbaan. LOB verdient wat mij betreft een hoofdplaats in elke onderwijsvorm.
Overigens denk ik niet, dat Sevda en andere stapelaars alleen stapelen om hoger op te komen. Researchbureau voor Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA) heeft eind december 2013 een rapport gepubliceerd, dat inzicht geeft in de arbeidsmarktsituatie van opleidingen en beroepen. Een conclusie van het onderzoek is, dat er tot 2018 matige arbeidsmarktperspectieven voor schoolverlaters en werkzoekenden zijn, door het ontbreken van werkgelegenheidsgroei. Dus wat zal ja als lager opgeleide doen op de arbeidsmarkt. De werkgelegenheid die daar is, wordt ingenomen door hoger opgeleiden. En zo zit het systeem vast. Onderwijs volgt de economische ontwikkelingen, daar helpt geen persoonlijke ambitie aan.
Geef een reactie