Het is een paar minuten voor half 10. Ik parkeer mijn auto op de parkeerplaats in de buurt van het vmbo en loop snel naar de receptie. Vandaag ben ik uitgenodigd om te komen kijken bij het CSPE (Centraal Schriftelijk en Praktisch Examen) op de afdeling Consumptief. Om te voorkomen dat ik (net als toen ik zelf examen moest doen) me ontzettend moet haasten, ben ik op tijd van huis vertrokken. Dit keer geen examenstress voor mij. De receptioniste vertelt me dat ik me kan melden in het restaurant op de tweede etage.
Snel met de trap naar de eerste etage waar de afdeling Zorg en Welzijn zich bevindt. Op de deuren hangen posters met ‘Sttt examens’. Twee meisjes lopen pratend en giechelend over de gang. Een docente komt een lokaal uit. “Kan het iets zachter dames? Er zijn examens vandaag.” Ik heb meteen spijt van mijn schoenkeuze: een stel pumps die hard klikklakken op de gang. Op mijn tenen loop ik verder. Ik word zowaar een beetje nerveus. Slaat de examenstress (ook al hoef ik geen examen te doen) dan toch toe? Je examen. Wel of niet slagen. Voor de leerlingen hangt veel af van de komende dagen. Een gezonde spanning is bijna voelbaar in het schoolgebouw.
Goed lezen dames en heren!
In het restaurant wordt ik gastvrij ontvangen en is er nog tijd voor een kopje thee. Ik check even de verwachtingen van de docenten. Gaan ze allemaal slagen? “De meesten staan er goed voor, maar een aantal zal vandaag moeten laten zien dat ze het kunnen. Die moeten echt aan de bak.” Er wordt vandaag geëxamineerd in de keuken en het restaurant. De kaderleerlingen staan klaar in hun beroepskleding. Sommigen zonderen zich af, anderen nemen nog snel een aantal examenonderwerpen met elkaar door. Om stipt kwart voor tien zitten de leerlingen achter de computers klaar voor de minitoets. De docent geeft een korte toelichting op het programma van vandaag, maar pept ze vooral op: “Dit is de kers op de taart. Hier hebben jullie twee jaar lang naar toegewerkt. Alles wat je vandaag moet doen, hebben we behandeld. Jullie kunnen het!” Nog een laatste tip: “Goed lezen dames en heren. Goed lezen!”
Een tip die niet iedereen ter harte neemt. Lezen is en blijft een lastig onderdeel voor basis- en kaderberoepsgerichte leerlingen. Zuchtend en heen en weer schuivend voor het beeldscherm buigen de leerlingen zich over 10 meerkeuzevragen. Een aantal leerlingen sjeest door de minitoets. Na het afsluiten zien de leerlingen meteen hoeveel vragen ze goed hebben beantwoord. De scores lopen uiteen van 4 tot 8 vragen goed. Een snelle minitoetsmaker verzucht: “Ik weet het echt wel als ik in het praktijklokaal sta. Waarom moet ik dit achter een computer doen? En waarom moet je zoveel lezen, dat doe je toch ook niet als je gasten bedient?” Ik snap zijn klacht, maar lezen is belangrijk. In je latere beroep, maar natuurlijk ook daarbuiten. Vraag blijft natuurlijk hoe we deze leerlingen kunnen leren te lezen. Tips en trucs zijn welkom.
In control
Wanneer iedereen de minitoets heeft afgerond en de uitslagen geprint zijn, gaat het examen verder in het restaurant en de keuken. Waar de zenuwen bij de minitoets nog duidelijk aanwezig waren, zijn die in de praktijklokalen in de verste verte niet te bekennen. Uiterst rustig en geconcentreerd worden tafels ingedekt en gerechten gemaakt. Er wordt zachtjes meegezongen en meegefloten met de muziek van de radio. Mooi om te zien dat de leerlingen hier in control en in hun element zijn. Hier kunnen ze laten zien wat ze kunnen! Natuurlijk doet de één het beter dan de ander en leest ook hier de één beter dan de ander, maar hier kunnen ze punten scoren. Voor mij is de tijd aangebroken om afscheid te nemen van de docenten. Ik ga met een gerust gevoel naar mijn volgende afspraak. De ouders die vanmiddag komen eten, mogen aanschuiven aan nette gedekte tafels en genieten van een met zorg bereidde lunch. Ze zullen trots zijn. Nu hopen dat de inspanningen van deze weken voldoende zijn voor een diploma!
Geef een reactie