Blog Peter Heerschop: “Ik ben de juf/meester”

Ik zal de komende tijd om de twee weken in mijn blog proberen uit leggen waarom ik vind dat een lerares of leraar erg belangrijk is. Ik gebruik in mijn bespiegelingen trouwens liever de termen juf en meester omdat het in mijn beleving eretitels zijn voor een ten onrechte vaak onderschatte beroepsgroep.

Ik zal dit doen aan de hand van anekdotes, opborrelende huis-tuin-en-keuken-filosofieën, eigen ervaringen, recent opgebouwde verontwaardiging en actuele ontroerende verrassingen.

Ter inleiding een kort verslag van een onderzoekje dat ik heb gedaan op Twitter. Ik vroeg mijn volgers om antwoord te geven op de vraag: Wat is een goede juf of meester?

Bij deze willekeurig een aantal antwoorden.

• “Iemand met Lef. Durf. Moed.”
• “Een betrokken mens met oog voor kinderen. Iemand die ze enthousiast krijgt en alle lesstof erdoor krijgt”
• “Iemand die weet dat er geen gezondere oefening is dan tegen de stroom inzwemmen”
• “Een authentiek mens dat gevoelens durft te uiten, goed met kinderen kan omgaan en empathisch is. #andersdanmijneigenman”
• “Een leraar die verstand heeft van zijn vak en niet alleen sheets of filmpjes op YouTube laat zien waar iemand anders uitleg geeft”
• “Een gepassioneerd iemand die goed kan vertellen”
• “Iemand die een kind in het geheel van een klas kan laten floreren met zijn eigen talenten, interesses en mogelijkheden”
• “Eén die lekker vaak ziek is”
• “Iemand die voor een klas zichzelf kan blijven. Behalve als je eigenlijk een ijkel bent”
  Met een lange “ij”. Dus die blijft in elk geval zichzelf.
• “Iemand die verbinding maakt met de groep als geheel en ieder kind individueel”
• “Zoals mijn Duitse leraar vroeguh, die op het juiste moment proportioneel geweld toepaste tegen klassenterreur”
• “Eentje waar je 30 jaar later nog met een goed gevoel aan terug denkt”

Als je alle antwoorden samenvoegt snap je gelijk dat het geen eenvoudig beroep is. Maar als we uitgaan van het laatste antwoord kan het wel een prachtig beroep zijn. En dat wil ik komende tijd aantonen. De kernvraag zal iedere keer zijn: “Doe ik ertoe als juf of meester?”

En ik ga door met dit blog tot iedereen in het onderwijs daar voor zichzelf een helder positief antwoord op heeft. Al duurt het jaren. Al moet ik uiteindelijk op huisbezoek komen. Ik ga door tot iedereen trots voor zichzelf kan zeggen:

“Ich bin ein(e) Lehrer(in).”