Zaterdag 24 mei was er weer een repetitie van het Nationaal Jongens Koor, ik was hierbij aanwezig en kon zodoende een kijkje nemen in de klas bij een andere docent. Intussen is het in het onderwijs steeds meer gewoon om bij elkaar in de klas te komen en zo via intervisie, collegiale visitatie, enzovoort van elkaar te leren. Een fantastische ontwikkeling, waarbij de kleine koninkrijkjes van de docenten steeds meer gaan samen werken en steeds meer van elkaar leren.
De stap maken naar compleet andere disciplines van lesgeven is misschien een volgende stap. Ik heb het geluk dat ik al op heel veel verschillende plekken heb kunnen kijken. Dit laatste half jaar dus regelmatig bij het NJoK. Het mooie van in andere vakgebieden kijken is dat je daar compleet andere didactieken tegenkomt.
Vorig keer schreef ik al hoe Wilma, de repetitor, met de jongens een nieuw stuk aan het instuderen was. Hoe geraffineerd alle stappen van Marzano toegepast werden. Hoe sterk werd geappelleerd aan het zelfontdekkend leren. Eerst werd een bekend ritme op het bord geschreven, door aan te sluiten op wat de jongens al wisten kon er uit gebreid worden. Nieuwe ritmes en nieuwe melodieën die hier na moesten worden aangeleerd probeerden de jongens eerst zelf uit, ze zochten de goede intervallen en maakten ze zichzelf in een korte tijd eigen. Wat er precies gebeurt in zo’n koorrepetitie, daar probeer ik nu al een tijd de vinger op te leggen. Misschien hoorde ik vandaag wel een van de belangrijkste zinnen; “Probeer jezelf uit te dagen” zei Wilma.
Gaat het hier om? Dat wij niet onze leerlingen uitdagen, maar hen zover krijgen dat ze zich zelf uitdagen? Hoe krijgt ik die 3vmbo leerling zover dat hij uit zichzelf onderzoekt wat hij moet leren? Soms denk ik dat dit aardig lukt in mijn lessen, maar afgelopen week bleek weer dat dit niet altijd het geval is.
In het programma D&C was ik bezig met lessen Excel. Altijd lastig: hoe krijg je daar die formules goed in? Altijd beginnen met een =teken, dan de celverwijzing en dan de berekening. Tijdens de lessen bedachten de leerlingen de beste oplossingen en hielpen ze elkaar waardoor de formule steeds korter werd geformuleerd en bijna iedereen precies wist wat de bedoeling was. Daarna een week later herhalen en ik dacht het is kat in het bakkie. Allemaal een 10 op de toets. Enfin. Je begrijpt het, tijdens de toets ging het helemaal mis. Kinderen met handen in hun haar, PC’s die de schuld krijgen, “wat bedoelen ze met deze vraag?” Ach alle gemeenplaatsen die je krijgt wanneer de leerlingen iets niet begrijpen. Ik heb nog niet alles nagekeken, maar ik vrees dat het niet 100% 10-en zijn geworden.
Mijn vraag en zoektocht: hoe krijg ik mijn leerlingen zover dat ze én zelf uitzoeken wat en hoe ze leren en dat wat ze leren dan ook nog eens onthouden? Voor iedereen die wil weten hoe het met de lessen van het NJoK gaat kan ik zeggen er komen 2 fantastische zomerconcerten aan: 14 juni in Meppel en op 28 juni in Utrecht. Info op www.vocaaltalent.nl. Ik gun een ieder fantastische resultaten van fantastische lessen!
Geef een reactie