Waardering voor vakmanschap: mijn droom voor het vmbo

Al weer een tijdje geleden bezocht ik een managementconferentie voor het vmbo. Tijdens deze conferentie werden de Johan van der Sandenprijzen uitgereikt aan mensen die een speciale bijdrage leveren aan het vmbo. De erepenning ging naar de oprichter van CoolCat, Roland Kahn. CoolCat richt zich met hun kleding op (v)mbo-ers. Kahn vindt dat binnen CoolCat daarom ook (v)mbo-ers moeten werken. Zij weten immers als geen ander hoe deze doelgroep aangesproken moet worden. CoolCat biedt (v)mbo-ers stageplekken, interne opleidingen en perspectief op een baan. Een bedrijf dat deze doelgroep een warm hart toedraagt en absoluut een terechte winnaar van de erepenning. De penning werd tijdens de conferentie in ontvangst genomen door twee medewerkers van CoolCat waaronder een landelijke manager. Benadrukt werd dat hij ‘als mavo-klant’ nu toch maar mooi manager was bij zo’n groot bedrijf! Op mij kwam het over als: ‘Ook als mavo-ganger kun je het ver schoppen hoor! Wees gerust.’ Natuurlijk is het geweldig wanneer iemand op zo’n manier carrière maakt en mag je daar trots op zijn. Maar juist gezien de filosofie van het bedrijf was het goed geweest dat niet alleen daarnaar gerefereerd werd, maar ook naar alle (v)mbo-ers die bijvoorbeeld als verkoopmedewerker, etaleur of (assistent) filiaalmanager een bijdrage leveren aan het succes van CoolCat.

Tijdens de conferentie werd ook de campagne ‘Durf te dromen’ gelanceerd. Iedereen wordt uitgenodigd zijn of haar droom voor het vmbo te delen. Speciaal voor het 15-jarig bestaan is er een boekje gemaakt. Het eerste exemplaar werd overhandigd met het verhaal dat in dit boekje een aantal verhalen staan opgetekend van oud-vmbo-ers. Sommigen ’toppers’, anderen met een ‘gewone baan’. Wacht even hoor… Dus als je verzorgende, hondertrainster, kok, loodgieter of timmerman bent, dan ben je geen topper?

Waardering voor vakmanschap

Ik weet zeker dat niemand bij de hierboven beschreven situaties het beeld wilde schetsen: ‘ook vmbo-ers kunnen toppers worden in het bedrijfsleven’. Maar toch klonk die boodschap er, volgens mij, wel een beetje in door. Net alsof we ouders en leerlingen gerust willen stellen, dat je ook met een vmbo-diploma in de ogen van de maatschappij succesvol kunt worden. Gek eigenlijk dat wij managers, directeuren en andere hoge functionarissen als succesvol bestempelen. Want, zoals Paul Rosemöller terecht stelt in zijn droom voor het vmbo:

‘Als je onverwacht thuis lekkage hebt, wil je dat doe snel en vakkundig wordt verholpen. Als de auto voor een beurt naar de garage moet, hebben we het liefst volledig vertrouwen in de monteur omdat wij er zelf niets van snappen. Als je uit eten gaat, wil je goede kwaliteit voor een redelijke prijs in een gezellig restaurant met prettige bediening. Als je je huis laat schilderen, verbouwen of isoleren, verwacht je vakwerk van een bij voorkeur ook nog eens aardige vakman. En als je ouders in een verpleeghuis zitten, is niets zo prettig als een betrokken, kundige en lieve zuster. Al deze mensen van wie we zoveel verlangen, hebben hun eerste beroepservarong opgedaan op het vmbo. Mijn droom is dat we na 15 jaar het vmbo de waardering geven die het verdient. Dat leerlingen niet naar het vmbo moeten omdat ze niet anders kunnen, maar dat we trots zijn dat ze naar het vmbo gaan omdat we hun aanstaande vakmanschap zo waarden en er zo afhankelijk van zijn in ons dagelijkse leven.’

Bij deze woorden sluit ik me heel graag aan. Of je als vmbo-er nu beveiliger of hoofd beveiliging wordt, kok of eigenaar van een restaurant, dat maakt niet uit. Je wordt gewaardeerd om je vakmanschap en kunt met trots zeggen dat je de benodigde kennis, vaardigheden en beroepshouding je als eerste eigen hebt gemaakt op het vmbo.

Deel jouw droom voor het vmbo

Graag daag ik iedereen uit zijn droom voor het vmbo kenbaar te maken op de website 15 jaar vmbo. Laten we er samen voor zorgen dat niet alleen ouders en leerlingen, maar iedereen in Nederland weet dat dankzij het vmbo ontzettend veel vakmensen worden opgeleid waar wij allemaal niet zonder kunnen!