Leren is een individueel gebeuren heb ik altijd gedacht. Niet zo gek, aangezien ik zelf grotendeels individuele scholing heb gekregen. Samenwerking was meer uitzondering dan regel. Een gemiste kans, als ik tegenwoordig zo om me heen kijk in het onderwijs. Samen leren blijkt zeer effectief te zijn.
Waarom dat zo is? Om te beginnen: de mens is nu eenmaal geen geïsoleerd wezen. Je doet dingen het liefst samen met anderen met wie je ongeveer dezelfde opvattingen deelt. Wist je dat ongemotiveerde leerlingen die toch naar school komen dit vooral doen voor elkaar? De drijfveer is het sociale contact met anderen, niet de lesstof. Het gevoel hebben erkend en gewaardeerd te worden en met gelijkgestemden te zijn, geeft een vertrouwd gevoel. Het gevoel van ‘Ik hoor erbij’ heeft een positieve invloed op het leerproces.
Samen leren kan er als volgt uitzien. Leerlingen werken met z’n tweeën of in kleine groepjes. Ze proberen concrete, gemeenschappelijke doelen te behalen. Doordat ze samen leren zijn ze allereerst heel actief met de lesstof bezig. Ze verwerven zelf actief informatie en bewerken deze, passen deze toe of oefenen ermee. Daarnaast zijn ze intensief met de lesstof bezig. Ze bespreken samen de stof, delen ideeën en informatie met elkaar, verwoorden hun gedachten en leggen elkaar een en ander uit. De lesstof krijgt hierdoor meer betekenis voor de leerlingen en ze zullen het geleerde sneller ook buiten de school gebruiken.
De maatschappij verandert in rap tempo en vraagt andere dingen van lerenden en werkenden dan vroeger. Mensen moeten niet alleen zelfstandig nieuwe kennis kunnen verwerven, maar – heel belangrijk – ook in teams kunnen werken. Het samen leren maakt dat leerlingen al jong hun sociale en communicatieve vaardigheden oefenen. Leren in sociaal verband is dus heel krachtig en belangrijk. Volgens mij kunnen we nog veel meer gebruik maken van dat sociale aspect van leren.
Met dank aan: Mijn idee voor onderwijs – De Balie
Geef een reactie