Altijd weer die emoticons :P

Appen en mailen

Hoe communiceer je als je iets appt of mailt? Zet je er regelmatig een smiley bij?

Eigenlijk doe ik dat zeer regelmatig. Maar ja, is het altijd professioneel? En komt het wel goed over?

Ontstaansgeschiedenis

De ontstaansgeschiedenis van de emoticons is lezenswaardig. Een Amerikaanse student, Angela Guzman, kreeg een fantastische stage-opdracht!

De populariteit van emoji in de westerse wereld is grotendeels toe te schrijven aan Apple, maar de figuurtjes zijn geen Apple-uitvinding. Emoji zijn een Japans fenomeen, bedacht door Shigetaka Kurita. Hij werkte bij een telecombedrijf en ontwierp eind jaren negentig 176 simpele tekeningetjes van 12 bij 12 pixels om toe te voegen aan tekstberichten. Hij kwam daarmee tegemoet aan de behoefte platte tekstberichten te verrijken met emotie. Het woord emoji heeft overigens niets met emotie te maken, het is een samenstelling van de woorden ‘afbeelding’ (e) en ‘karakter’ (moji).

Buiten Japan sloegen emoji nog niet aan. Tot Apple in 2007 de eerste iPhone lanceerde en de wereldmarkt wilde overnemen. Hoe beter de Japanse markt te veroveren dan door de nieuwste smartphone emoji-vriendelijk te maken? Dus wilde Apple eigen emoji ontwerpen voor een toetsenbord dat toen nog verstopt was voor westerse iPhone-gebruikers, bij wie de figuurtjes toch niet populair waren.

Daar lag de stageopdracht voor Guzman. „De set van emoji was al gedefinieerd”, zegt Guzman. Dát er een lachend gezicht of een hartje moest komen, lag vast. Maar hoe ze eruit kwamen te zien bij Apple was aan Guzman.

Wil je de rest ook lezen? Volg dan de link uit de NRC.

Communicatie

Maar hoe zet je nu die smiley in? Wordt hij altijd begrepen? Dit is een mooie opdracht voor sociale vaardigheden. Recent lieten we foto’s maken waar leerlingen kaartjes met daarop emoticons zouden bespreken. Het was heel interessant om te zien en te horen, dat de leerlingen spontaan de docenten gingen bespreken aan de hand van de emoticons. Ofwel ze gaven hun interpretatie aan de smiley, en ja dat leverde mooie discussies op!

Zakelijk?

Eigenlijk moeten we zakelijk geen emoticons inzetten, zeker niet bij ons eerste contact, aldus Gerben van Kleef.

De ouderwetse emoticon is tegen alle adviezen in wel het bedrijfsleven binnengedrongen. Een Scandinavische studie vond in 2014 in 17,7 procent van de onderzochte werkmails emoticons. Het leeuwendeel betrof de lachende smiley – :). Zeker in het eerste contact is dat onverstandig, bleek vorig jaar uit een studie waar Gerben van Kleef (Universiteit van Amsterdam) bij betrokken was. Proefpersonen vonden een zakelijke e-mailer die lachende smileys gebruikte minder competent en stuurden minder informatieve e-mails terug. Van Kleef: ‘Onze resultaten beperken zich tot eerste indrukken. Als mensen elkaar kennen maakt het misschien minder uit, al kan ik me voorstellen dat overmatig smileygebruik ook dan negatieve gevolgen kan hebben.’ Lachende drollen naar de baas of klanten sturen is waarschijnlijk al helemaal een slecht idee.

Leraar?

En wat doe je als leraar? Deze smileykan heel snel verkeerd overkomen. En docenten worstelen over het algemeen met social media gebruik naar leerlingen. Maar het gebruik van smileys? Wees voorzichtig. 

Meer weten?

Over professioneel communiceren met ouders is regelmatig wat geschreven. Een tip is: Professioneel communiceren, Tonnis Bolks,  Boom Lemma Uitgevers 2011.

En wat doe ik zelf?

Heel vaak zet ik ze in, misschien wel te vaak. En regelmatig betrap ik me nog ook nog op het typen van 😛 (:P) of :). Maar…het artikel afgelopen week in de Volkskrant zette mij weer even aan het denken.

Tot de volgende blog 🙂