Sociale media
Op de sociale media is er veel te lezen over #metoo. Na de beschuldigen over seksuele intimidatie door Harvey Weinstein hebben veel mannen en vrouwen hun verhaal kort op Twitter of Facebook neergezet. Dat openlijk plaatsen is best een stap, daar denk je goed over na, tenminste dat is mijn idee. Na veel verhalen van vrouwen was daar ook het verhaal van Jelle Brandt Corstius in de Trouw. Media gingen op research uit en vonden de persoon waar Jelle anoniem over sprak. Deze persoon deed zijn verhaal in Pauw. Maar wie moet je nu geloven? Dat kunnen we toch niet zomaar? Chris Klomp, journalist, schreef terecht: ‘Wat drama’s rond zedenzaken betreft. Het zou wel helpen als we ff zouden wachten met het kiezen van een kant tot feiten duidelijk(er) zijn.’
Contexten in de klas
Bovenstaande voorbeelden kun je bij de actualiteitsbesprekingen in je klas gebruiken. Maar mogelijk komt een en ander soms (te) dicht bij. Als docent kun je je vast Bill Clinton herinneren. Maar zegt dat de leerlingen nog iets? Helaas zijn er genoeg voorbeelden die mogelijk leerlingen aanspreken, en kun je mogelijk zelfs rechtszaken erbij pakken.
En dan: hoe ga je er mee om? Wat gebruik je? Eerder schreef ik al deze blog. Hoe laat je leerlingen hun verhaal doen zonder oordeelsvorming? Hoe kun je een leerling helpen en doorverwijzen die iets overkomen is?
De taak van ons onderwijs is zo divers en draagt zoveel verantwoordelijkheid met zich mee.
Geef een reactie